[A/Z Fic] Heart Prisoner – Special : A secret night [Inaho x Slaine]

Title : Heart Prisoner – Special : A secret night

Fandom : Aldnoah.Zero

Pairing : Kaitsuka Inaho x Slaine Troyard

Rating : NC18

Warning : ฉากที่หายไปใน After ending 🤭

——————————————————————

.

.

.

สถานการณ์ตรงหน้าชวนกระอักกระอ่วนมากที่สุดเท่าที่เขาเคยเจอ

 

แต่เล็กจนโต สเลน ทรอยยาร์ด นับว่าเป็นเด็กใสซื่อไร้เดียงสาคนหนึ่ง เพราะต้องย้ายที่พักตามพ่อมาตั้งแต่เด็กทำให้เขาไม่มีเพื่อน เพราะพ่อผู้เป็นที่พึ่งเพียงคนเดียวเสียชีวิตลงเขาจึงถูกส่งต่อไปเลี้ยงบนดาวอังคารอย่างช่วยไม่ได้ เพราะต้องอยู่ร่วมกับชาวเวิร์สที่หยิ่งทระนงเขาจึงมักเจียมตนอยู่เสมอ และเพราะถูกหยามเหยียดอยู่บ่อยครั้งจึงถูกบังคับให้เติบโตมาอย่างไม่มีเพื่อนในวัยเดียวกัน

 

วัยเด็กของเขาถูกพรากไปอย่างน่าเสียดาย ความคึกคะนอง ความสดใสร่าเริงสมวัยย่อมไม่มีตามไปด้วย ในช่วงวัยรุ่นแม้เขาจะมีรักครั้งแรกเป็นเจ้าหญิงอัสเซลัมผู้แสนงาม ทว่าด้วยความจงรักภักดีอย่างสุดจิตสุดใจนั้นทำให้เขาหักห้ามอารมณ์พลุ่งพล่านที่วัยรุ่นชายพึงมีมาตลอด กระทั่งรู้สึกว่าอารมณ์แบบนั้นที่มีต่ออัสเซลัมเป็นเรื่องน่ารังเกียจจนเขายอมรับไม่ได้

 

ต่อให้เขาเกือบจะได้แต่งงานกับองค์หญิงเลมริน่า แต่ในเวลานั้นก็เป็นช่วงที่กำลังเผชิญกับสงครามระหว่างโลกและดาวอังคาร ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าในหัวเขามีแต่เรื่องรบ ๆ ยิง ๆ

 

ดังนั้น…สเลนกับเซ็กซ์ เปรียบเสมือนเส้นขนานมาตลอดจนกระทั่งเมื่อสองปีก่อนที่อินาโฮะก้าวเข้ามา เจ้าคนหน้านิ่งเป็นก้อนหินเดินได้ผู้นี้ไม่พูดไม่จา จู่โจมอย่างดุดันและรวดเร็วสมกับมันสมองของกองทัพ ทลายกำแพงที่เขาสร้างมาตลอดหลายสิบปีลงอย่างง่ายดายและเดินอาด ๆ เข้ามาถึงตัวแบบไม่ขออนุญาตด้วยซ้ำ

 

ก็ต้องยอมรับด้วยว่าตอนนั้นเขาอยู่ในสภาวะอ่อนแอจนถึงที่สุดด้วยล่ะนะ

 

เป็นอันว่าบ้านเขาแตกพ่ายไม่เป็นท่า แถมตอนนี้ก็คนที่เคยเป็นศัตรูแค้นก็เข้ามานั่งกระดิกเท้าอาศัยอยู่ด้วยอีกต่างหาก

 

ขณะที่คิดว่าตัวเองคุ้นชินดีแล้ว อีกฝ่ายกลับทำลายความเข้าใจนั้นลงด้วยประโยคง่าย ๆ

 

“ตามใจผมหน่อยสิพี่ชาย”

 

ใบหน้าที่มักนิ่งเสมอส่งยิ้มบาง ๆ ความอุ่นร้อนของมือแตะสัมผัสแผ่วเบาที่ข้างเอวราวกับปีกผีเสื้อ เหมือนอีกฝ่ายเรียนรู้แล้วว่าควรพูดอย่างไรเขาถึงจะใจอ่อน สเลนเม้มปากอย่างขัดเขิน แก้มนวลขึ้นริ้วสีแดงเรื่อ สายตายังคงฉายแววสับสน

 

ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันมาแน่นอนว่าอินาโฮะเป็นฝ่ายเริ่ม ส่วนเขามักโอนอ่อนตาม แค่นั้นมันก็ชวนเขินอายมากพออยู่แล้ว แต่นี่อีกฝ่ายคิดจะให้เขาเป็นฝ่ายเชิญชวน แค่คิดภาพว่าตัวเองทำแบบนั้น สเลนก็ไม่รู้ว่าจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน

 

“ผม…ผมไม่เคย…” เด็กหนุ่มผมบลอนด์บอกเสียงแผ่ว “ไม่รู้ว่าจะต้องเริ่มยังไง”

 

สเลนคงไม่รู้ว่าประโยคแบบนั้นมันเร้าอารมณ์คนฟังขนาดไหน ทำเอาคนที่หน้านิ่งมาตลอดใจเต้นเร็วขึ้นมาหนึ่งจังหวะ

 

“ไม่เคย?” อินาโฮะทวนคำ ดวงตาจับจ้องใบหน้าของคนที่กำลังนั่งคร่อมตักของตัวเอง ระยะใกล้เพียงลมหายใจเป่ารดชวนให้ทั้งห้องร้อนอบอ้าว “นี่จะว่าไป…ที่เวิร์สมีเอวีให้ดูหรือเปล่า”

 

“เอวี? คืออะไรครับ” สเลนเอียงคอถาม

 

“ย่อมาจาก Adult Video…หนังโป๊น่ะ”

 

พอได้คำตอบปากน้อย ๆ ก็อ้าค้าง “ก็…ก็มีอยู่นะครับ แต่ผมไม่เคยดูอะไรพวกนั้นหรอก”

 

“หืม…” อินาโฮะลากเสียงยาว ปลายนิ้วมือลากไล้จากหน้าท้องลงไปเบื้องล่างส่งผลให้อีกคนสะดุ้ง ตีมือเขาจนขึ้นรอยแดง “แล้วปกตินายไม่ได้ช่วยตัวเอง?”

 

สเลนผู้ไม่เคยมีสนทนาเรื่องเพศอย่างถึงพริกถึงขิงขนาดนี้มาก่อนได้เปลี่ยนสภาพหน้าตัวเองเป็นมะเขือเทศไปเรียบร้อยแล้ว “ทะ ทำไมผมต้องมาบอกคุณเรื่องนี้ด้วยเล่า!!”

 

แสดงว่าก็คงเคยทำอยู่บ้างสินะ… อินาโฮะสรุปในใจ

 

“…นี่ อย่ามาจ้องผมแบบนั้นได้มั้ย” สเลนมองอย่างไม่ไว้ใจ

 

“นายเนี่ย…” อินาโฮะเปรยแล้วเงียบไปเล็กน้อยชวนให้คนฟังลุ้นระทึกเล่น ๆ “ใสซื่อบริสุทธิ์จริง ๆ แฮะ”

 

“ครับ…? นั่นชมผมเหรอ”

 

“หึ…” เด็กหนุ่มชาวญี่ปุ่นถึงกับหลุดหัวเราะออกมา ถ้าเป็นคนอื่นโดนพูดแบบนี้คงโวยวาย คิดว่าเขาดูถูกว่าเป็นไก่อ่อนไปแล้ว แต่สเลนซื่อเกินไปจะเข้าใจเรื่องนั้น ความซื่อนี้ไม่รู้เป็นเรื่องร้ายหรือดีกันแน่ คิดแล้วถอนหายใจน้อย ๆ เมื่อรู้สึกว่าตรงกลางร่างมันเริ่มทรมานขึ้นทุกที แม้แต่สเลนก็ยังรู้สึกจึงเปลี่ยนสีหน้า

 

“นี่คุณ…”

 

“ถ้านายไม่รู้ว่าจะเริ่มทำยังไง… ก็ให้นึกถึงตอนที่ผมทำให้นายก็ได้”

 

“ตอนที่คุณทำให้ผม…?”

 

พอได้คำตอบแบบนี้ สเลนยิ่งรู้สึกอายถึงขีดสุด… เด็กหนุ่มซบหน้าที่แดงเถือกลงบนบ่าของคนเบื้องล่าง ภาพทั้งหลายทะลักทลายเข้ามาในสมองอย่างไม่คิดเห็นใจชวนให้รู้สึกอ่อนแรงไปหมด โดยมีมือของอินาโฮะคอยลูบหลังปลอบคล้ายกับรู้ความในใจ

 

ไม่ใช่ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง เพียงแต่ ไม่กล้าทำต่างหาก!

 

มือขาวขยำเสื้อนอนตรงบ่าของอีกคนแทนการระบายอารมณ์อย่างอับจนหนทาง ร่างที่แนบลงมาชิดทำให้อินาโฮะรับรู้ว่าหัวใจของสเลนเต้นแรงขนาดไหนจนอดีตร้อยตรีนึกกลัวคนรักจะหัวใจวายซะก่อนจึงเริ่มใจอ่อน

 

คงต้องให้เวลาทำใจก่อนแฮะ…

 

หากไม่พร้อมเขาก็ไม่คิดฝืนใจ เพราะอินาโฮะไม่มีปัญหาหากตัวเองจะต้องเป็นฝ่ายเริ่มทุกครั้ง ที่เอ่ยปากบอกไปนั้นเป็นเพียงความอยากลองของเขาเท่านั้นเอง เขาไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์เหมือนตอนอยู่หน้าโทรทัศน์เช้าวันนั้นอีก

 

จังหวะที่กำลังจะปลอบนั้นก็รู้สึกถึงลมหายใจร้อนที่เป่ารดต้นคอ ก่อนสัมผัสนุ่มหยุ่นจะประทับลงมา

 

อินาโฮะหยุดนิ่งโดยอัตโนมัติ

 

ริมฝีปากบางยังคลอเคลียไม่ห่าง ขบเม้มอยู่ตรงซอกคอของเขา พลางค่อย ๆ ไต่ระดับสูงขึ้น แวะงับติ่งหูของเขาเบา ๆ ก่อนส่งลิ้นร้อนเข้ามาโลมเลียจนชื้นแฉะ ร่างทั้งร่างของเขาราวกับมีกระแสไฟแล่นปราดลงไปรวมยังจุดกึ่งกลางของร่างกาย มือข้างหนึ่งโอบกระชับร่างบางเข้าหาอย่างแนบแน่น ส่วนอีกข้างสอดเข้าไปสัมผัสกับผิวกายลื่นมืออย่างปลุกเร้า

 

สเลนละจากติ่งหูข้างนั้น พรมจูบลงมาตามสันกราม กัดเบา ๆ อย่างมันเขี้ยวที่ปลายคาง แล้วประทับจุมพิตลงบนริมฝีปากของคนตรงหน้าซึ่งอินาโฮะขยับตอบรับอย่างยินดีหลังจากรอคอยมานาน

 

คนผิวขาวที่ตอนนี้เหมือนขึ้นสีแดงจัดไปทั้งตัวขืนตัวออกมาเล็กน้อย ดวงตาสีน้ำทะเลงดงามมองสบตาคล้ายจะดูปฏิกิริยา เห็นแววตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาของอีกคนเขาก็ใจชื้นแล้ว

 

อินาโฮะเลิกคิ้ว “ยังไงต่อ?”

 

คิ้วสีอ่อนขมวดเข้า เอ่ยติงอย่างหงุดหงิด “คุณมันชอบทำลายบรรยากาศ”

 

“งั้นนายก็ต้องขยันสร้างหน่อยล่ะ” เด็กหนุ่มหยอกกลับ

 

สเลนมองค้อน คว้าหมับเข้าที่อินาโฮะตัวน้อยอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยเป็นการเอาคืนจนเจ้าของอดสะดุ้งไม่ได้ ดวงตาสีแดงมองมือขาวที่กล้าหาญอย่างผิดวิสัย สลับกลับมายังดวงหน้ามน ความเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยของอดีตร้อยตรีทำให้คิ้วสีอ่อนเลิกขึ้น

 

หลังจากอยู่ด้วยกันมาเป็นปี สเลนก็เริ่มจะมองอินาโฮะออกบ้างแล้วเหมือนกัน

 

“…” สองหนุ่มจ้องตากันครู่หนึ่งราวกับรอดูท่าที ก่อนสเลนจะยิ้มมุมปากด้วยรังสีร้ายกาจอย่างที่ไม่ได้ทำมานานจนอินาโฮะเกือบลืมไปแล้วว่าถึงสเลนข้างกายของเขาจะซื่อบื้อและใสซื่อแค่ไหน แต่ครั้งหนึ่งก็เคยเป็นถึงท่านเคานต์แห่งจักรวรรดิเวิร์ส… วายร้ายของโลก

 

การยิ้มแบบนั้นทั้งที่มือขาว ๆ กำลังคลึงเจ้าหนูของเขาแล้วออกแรงบีบเบา ๆ มันดู…ไม่น่าไว้ใจเท่าไหร่นัก

 

“ถ้าคุณพูดไม่คิดอีก อันตรายแน่”

 

“…” อินาโฮะคิดว่าเขาควรจะเปลี่ยนใจพลิกอีกคนไว้ข้างใต้เพื่อความปลอดภัยของตัวเองแทนหรือเปล่า แต่ถึงกระนั้นก็ไม่ได้ทำเมื่อมือที่คล้ายอันตรายนั่นเปลี่ยนไปลูบไล้สร้างอารมณ์แทน

 

คนผิวขาวกัดริมฝีปากล่าง ตอนแรกเขาก็รู้สึกอายที่ต้องทำอะไรแบบนี้ แต่ว่า…บางทีก็อยากจะตามใจอีกฝ่ายบ้างเหมือนกัน อินาโฮะเป็นคนเก่ง ถึงจะเข้าทำงานเป็นคุณครูในโรงเรียนประจำเมือง ไม่ได้มีตำแหน่งใหญ่โตอะไรแต่ก็นับว่ามีหน้ามีตา ส่วนเขาน่ะโดนเลี้ยงดูแบบทิ้ง ๆ ขว้าง ๆ ความรู้ส่วนใหญ่มีแต่เรื่องในกองทัพที่ใช้ประโยชน์อะไรตอนนี้ไม่ได้แถมยังมีคดีติดตัว

 

อินาโฮะทำอาหารดูแลบ้านเก่ง ส่วนเขาน่ะแม้จะพยายามได้ดีขึ้นมาบ้างแต่ก็ยังซุ่มซ่ามเป็นที่หนึ่ง

 

พอทบทวนดี ๆ สเลนก็รู้สึกว่าตนเองเป็นฝ่ายได้รับอยู่เสมอ ดังนั้นในตอนนี้ถ้าอินาโฮะอยากให้เขาเริ่ม… เขาก็จะลองดู

 

ถึงจะน่าอาย แต่คนเรามันควรจะทำได้ดีสักเรื่องใช่ไหม?

 

หลังจากคิดตก มือข้างที่กอบกุมอย่างอ้อยอิ่งเมื่อครู่ก็ค่อย ๆ ถกขอบกางเกงยางยืดของอีกฝ่ายลงมาโดยมีอินาโฮะคอยใช้ความร่วมมือ ความแข็งขืนนั้นชูชันให้เห็นเต็มตา สเลนที่เพิ่งเคยเห็นมันชัด ๆ มองอย่างลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนมือขาวจะสัมผัสเข้ากับแท่งร้อนที่เปิดเปลือยทุกอย่าง ลูบไล้มันอย่างเบามือก่อนเปลี่ยนจังหวะเร็วขึ้นอย่างขะมักเขม้น ดวงตาสีสวยเหลือบมองดวงหน้าสลัก แม้จะยังเรียบนิ่งแต่ดวงตามีแววพออกพอใจ ลมหายใจกระชั้นถี่ขึ้น ร่างโปร่งยืดตัวไปจูบคนที่นั่งพิงหัวเตียง ลิ้นร้อนชื้นแฉะพัวพันตามสัญชาตญาณ สิ่งที่เขาไม่เคยพูดและไม่มีวันจะพูดก็คือจูบและอ้อมกอดของอินาโฮะให้ความรู้สึกดีเสมอ ยามริมฝีปากทั้งคู่ผละออกจากกันก็ยังมีสายใยบาง ๆ ยืดติดมาอย่างอ้อยอิ่ง

 

เด็กหนุ่มผมบลอนด์เลียริมฝีปากขณะเสหลบดวงตาร้อนแรงที่มองมาก่อนขยับกายถดลงไปด้านล่างกลางหว่างขา ลอบกลืนน้ำลายยามมองส่วนอ่อนไหวที่กำลังชูชันอยู่ในมือของเขา ยิ่งรับรู้ถึงสายตาของอินาโฮะแม้ไม่ได้เงยหน้าไปมอง สเลนก็ยิ่งตื่นเต้น ราวกับความทรงจำเก่า ๆ หวนกลับมา ครั้งแรกในตอนนั้นอินาโฮะก็ทำแบบนี้

 

อดีตร้อยตรีหนุ่มจ้องตาไม่กะพริบอย่างรอคอยราวกับมันเป็นนาทีประวัติศาสตร์ สเลนเงยขึ้นมาสบตาแวบหนึ่งก่อนจะก้มลงไป เด็กหนุ่มสูดหายใจเข้าโดยไม่รู้ตัวเมื่อลมหายใจร้อนเป่ารดส่วนปลายชวนวูบไหว ก่อนความอุ่นชื้นจากลิ้นเล็กจะแตะลงอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ อยู่ครู่หนึ่งแล้วเปลี่ยนเป็นโลมเลียมันอย่างช้า ๆ ความเสียววูบทั้งมันมารวมตัวกันอยู่ที่ช่องท้อง รู้สึกดีจนบรรยายไม่ถูกยามที่อีกฝ่ายเริ่มคุ้นชินและมีความกล้ามากขึ้นถึงขนาดเริ่มเลียไปตามความยาวของมัน

 

ลิ้นร้อนแนบสัมผัสกับส่วนแข็งขืน ซอกซอนไปทั่วไม่ยอมให้ตกหล่น ลากวนขึ้นลง จงใจเน้นสัมผัสที่ส่วนปลายเป็นพิเศษและดูดกลืนน้ำใส ๆ ที่ปริ่มออกมา แม้รสชาติแปลกลิ้นแต่สเลนก็ไม่ได้รังเกียจ เด็กหนุ่มผละออก มองสีหน้าของน้องชายในนาม ดีใจเมื่อดวงตาสีแดงร้อนแรงจ้องมองเขาแต่เพียงผู้เดียว มือข้างที่ว่างเขี่ยปอยผมทัดหูเพื่อความถนัดก่อนตัดสินใจอ้าปากกลืนกินแก่นกายนั้นเข้าไป

 

ให้ตายเถอะ สเลน!

 

อินาโฮะหลับตาสูดหายใจลึก เอื้อมมือไปจับหัวทุยที่ผลุบเข้าผลุบออกอยู่ตรงหว่างขา ความอุ่นร้อนในโพรงปากที่โอบรัดทำให้เขาแทบทนไม่ไหว รู้สึกดียิ่งกว่าเมื่อครู่อีก

 

“อืม.. สเลน ลึกอีกหน่อย…” เขาบอก

 

“อือ..” อีกฝ่ายส่งเสียงตอบกลับมาแล้วเริ่มทำตามด้วยการกดมันเข้าไปลึกเท่าที่ทำได้ ยามที่ผละออกเพื่อพักหายใจก็ยังใช้มือชักขึ้นลงไม่ให้ขาดตอน เมื่อได้ที่แล้วก็รับมันเข้ามาในปากใหม่ ผงกหัวขึ้นลงพร้อมกับดูดดุนมันไปด้วยอย่างขันแข็งเมื่อได้ยินฟังเสียงครางต่ำ ๆ ที่แว่วเข้าหูบ่งบอกว่าเจ้าของมันพอใจแค่ไหน

 

อินาโฮะอยากจะเด้งเอวสวน กระทุ้งมันเข้าไปลึกสุดลำคอ ปลดปล่อยในปากแต่เขาไม่อยากให้มันเป็นคืนนี้

 

“สเลน”

 

“หืม?” เมื่อได้ยินเสียงเรียก ดวงตาสีน้ำทะเลก็เหลือบขึ้นมาสบทั้งที่ส่วนนั้นยังคาอยู่ในปาก สเลนชอบว่าเขาเป็นคนหื่นกาม อินาโฮะคิดว่าส่วนนั้นของตัวเองเป็นเรื่องธรรมชาติของมนุษย์ แต่ตอนนี้ภาพตรงหน้ากระตุ้นอารมณ์เกินไปจนเขาคิดว่าตัวเองน่าจะหื่นกามตามที่ว่าจริง ๆ

 

“ถุงยางกับเจลอยู่ในลิ้นชักข้างเตียง”

 

“อ้อ…” ไม่ต้องให้พูดซ้ำ เด็กหนุ่มผมบลอนด์ก็คลานไปหยิบมันมาแล้วส่งให้

 

“แบมือมา” แล้วอินาโฮะก็เปิดฝาเทเจลลงบนมือขณะที่เจ้าตัวยังงุนงง

 

“…” สเลนมองเจล “ครับ?”

 

อินาโฮะโอบอีกฝ่ายเข้ามาใกล้ เอื้อมมือไปแตะยังรอยจีบด้านหลังเป็นคำใบ้พร้อมกระซิบด้วยสายตาแพรวพราว “ทำเร็ว”

 

เด็กหนุ่มผมบลอนด์กะพริบตาปริบอยู่ครู่หนึ่งก็เข้าใจ ก่อนจะเปลี่ยนสีหน้าเป็นกระอักกระอ่วนบ่นงึมงำ “ตรงนั้นทุกทีคุณทำ…”

 

“ฝึกไว้นะ” อินาโฮะว่ายิ้ม ๆ

 

ไหน ๆ เขามันก็เป็นคนหื่นกามแล้ว นี่มันช่วงเวลาตักตวงสำหรับคนหื่นกามอย่างเขา

 

“มา เดี๋ยวช่วย”

 

“คุณ! อ๊ะ” คำที่เตรียมจะบ่นเปลี่ยนเป็นเสียงร้องเมื่ออินาโฮะสบโอกาสดึงกางเกงนอนของสเลนลงครึ่งหนึ่งราวกับจะอำนวยความสะดวกจนส่วนนั้นที่แข็งตัวเด้งออกมา มือแกร่งข้างหนึ่งโอบเอวชิดเข้ามาในวงแขน ส่วนอีกข้างกอบกุมส่วนอ่อนไหวน่ารักเอาไว้ชักนำสร้างอารมณ์กระสัน แล้วก็จุ๊บปากอีกฝ่ายเบา ๆ

 

“ทำเร็ว”

 

ทำไมเหมือนกำลังโดนอ้อนอยู่นะ…

 

“…” สเลนเม้มปาก มองเจลในมือก่อนค้อนให้คนรักไปวงหนึ่งแล้วทำตามอย่างว่าง่าย

 

นิ้วที่ชโลมด้วยเจลเย็น ๆ ป้ายลงที่รอยจีบด้านหลังทำให้ส่วนนั้นหดเกร็งเล็กน้อย พอฉ่ำชื้นได้ที่ก็ค่อย ๆ ก็สอดนิ้วเข้าไปในช่องทางนั้น เนื้อนุ่มอุ่นภายในตอดรัดสิ่งแปลกปลอมทันที

 

“อึก..”

 

“ค่อย ๆ” อินาโฮะช่วยแนะนำ เสียงทุ้มพร่าที่เต็มไปด้วยอารมณ์ราวกับจะมอมเมาคนฟัง “ช้า ๆ ก่อน”

 

สเลนส่งนิ้วเบิกทางเข้าออกช้า ๆ ตามคำบอก นอกจากสัมผัสด้านหลังที่กำลังทำด้วยตัวเองแล้วยังมีสัมผัสด้านหน้าที่เร่งเร้าไม่หยุด ลมหายใจหอบกระชั้น หัวใจเต้นถี่จนเลือดลมสูบฉีดไปทั่วตัวจากความเสียว อินาโฮะถกเสื้อสเลนขึ้นชิมยอดอกสีชมพูข้างหนึ่งที่ตั้งชูชันเป็นไต ส่วนอีกข้างก็นิ้วบีบเค้นอย่างมันเขี้ยว

 

“อะ.. อา…” เมื่ออารมณ์ที่เกิดขึ้นเกินต้านทาน ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากส่งเสียงออกมาเพื่อระบาย

 

“สเลนเร็วหน่อย” ริมฝีปากของอินาโฮะกระซิบชิดริมหู เรียกให้ดวงตาปรือปรอยเหลือบมอง “ผมอยากเข้าไปแล้ว”

 

คำพูดที่ตรงจนน่าอาย ยามปกติคงโดนตำหนิไปแล้ว สเลนสะกดกลั้นความอายเอาไว้เพื่อทำตามความปรารถนาของอินาโฮะ นิ้วของเด็กหนุ่มรัวเร็วขึ้นอย่างรู้งาน เสียงเจลหล่อลื่นดังเจ๊าะแจ๊ะหยาบโลนชวนให้อารมณ์เตลิดหนักกว่าเดิม เขาเองก็รู้สึกต้องการจนปวดไปหมด เมื่อคิดว่าช่องทางนั้นพร้อมแล้วก็ถอนนิ้วออกหยิบซองถุงยางมาฉีก ก่อนจะพลิกไปมาอย่างงุนงงเพราะไม่เคยใช้จนอินาโฮะมองอย่างเอ็นดูแล้วจึงสอน

 

หลังเครื่องป้องกันถูกสวมลงบนอาวุธเรียบร้อยก็ขยับกายนอนลง ปล่อยมือเพื่อรอคอย นัยน์ตาสีแดงเฝ้าสังเกตสีหน้าของคนด้านบนที่เปลี่ยนแปลงอย่างน่าดูชม ทั้งกระดากอายแต่ก็ปรารถนา

 

สเลนรู้ว่าต้องทำอะไร… เด็กหนุ่มถอดเสื้อนอนออกทางศีรษะ ดึงกางเกงนอนให้พ้นจากร่างกายแล้วขยับตัวเข้าไปนั่งทับคนที่นอนอยู่ด้านล่างอย่างสบายอกสบายใจ เห็นอินาโฮะที่เฝ้ามองอยู่เขาก็อายจนไม่กล้าทำต่อ เด็กหนุ่มผมน้ำตาลเหมือนรู้ทันจึงดึงอีกฝ่ายโถมลงมาอย่างไม่ทันตั้งตัว สองนิ้วอ้อมไปรุกรานช่องทางด้านหลัง จู่โจมเข้าออกอย่างรวดเร็วจนสเลนเสียววูบไปหมดไม่พอ ยังหมุนควานไปทั่วจนถึงจุดลี้ลับ อีกมือกระตุ้นด้วยการกอบกุมความอุ่นร้อนที่แทบจะแข็งเป็นหินเอาไว้ราวกับกำลังกลั่นแกล้ง สเลนเชิดหน้าขึ้น คิ้วเรียวขมวดมุ่น ร้องครวญอย่างเสียวซ่านแต่แล้วก็ต้องปิดปากไว้เมื่อนึกได้ว่าคืนนี้ไม่ได้มีแค่พวกเขา จึงระบายออกด้วยมือที่จิกลงบนผ้าปูที่นอนจนยับย่น ราวกับความสุขนี้จะดำเนินไปชั่วกาลแต่เมื่อถึงจุดหนึ่งอีกฝ่ายก็หยุดมือไปซะเฉย ๆ

 

“อ๊ะ อินาโฮะ!”

 

“แค่นิ้วก็พอใจแล้วเหรอ” คนที่อยู่ข้างใต้ถามอย่างหยอกเย้า “ไม่อยากได้เหรอ ผมอยากเข้าไปจะแย่แล้วนะ”

 

“คุณมัน…! ฮือออ!!” สเลนกลืนคำด่าลงคอเมื่อถูกทำให้อารมณ์ค้างเติ่งแต่ความปรารถนาเต็มจนแทบจะล้น ดวงตาทั้งโกรธทั้งมึนทั้งอาย แต่ก็ข่มความอายแล้วทำตามความต้องการในส่วนลึก ร่างบางยกสะโพกขึ้นถูไถเข้ากับส่วนแข็งขืนไปมา เม้มริมฝีปากขณะเอื้อมไปจับส่วนนั้นของอินาโฮะให้จ่อกับทางเข้าแล้วค่อย ๆ กดสะโพกลงไป รองรับท่อนเนื้อเข้าไปเติมเต็มอย่างที่ต้องการ

 

ความใหญ่ที่มากกว่านิ้วทำให้สเลนอึดอัดเล็กน้อย ส่วนความอุ่นร้อนภายในที่ตอดรัดตุ้บ ๆ ก็ทำให้อินาโฮะรู้สึกแทบละลาย

 

“ขยับ…”

 

“ไม่ต้องพูดเลยนะ!” สเลนบอกเสียงเขียว หลังจากสั่งให้คนเบื้องล่างหุบปากได้แล้วก็ใช้มือเท้าลงบนหน้าท้องแข็งแรง ก่อนยกสะโพกขึ้นลงอย่างช้า ๆ เพราะไม่คุ้นเคยโดยมีมือของอินาโฮะช่วยพยุงสะโพกเอาไว้ จนสักพักหนึ่งจึงปล่อยมือเมื่อเห็นว่าสเลนเริ่มจับจังหวะได้แล้ว

 

“อืม อึ่ก..”

 

แก่นกายภายในครูดกับผนังนุ่มสร้างความเสียววาบไปทั่วช่องท้องแต่ถึงกระนั้นก็ต้องกลั้นเสียงไว้เพราะเกรงว่าจะเล็ดลอดออกไปให้ยูกิหรือฮาร์คไลท์ได้ยิน แต่แค่คิดว่าพวกเขากำลังแอบทำกันอย่างลับ ๆ กลับกระตุ้นความตื่นเต้นขึ้นมาจนรู้สึกเสียวมากกว่าเดิม

 

ภาพร่างบางที่กำลังเคลื่อนไหวอยู่บนตัวราวกับความฝันเป็นมุมมองที่ไม่คิดว่าจะได้เห็น อินาโฮะมองไม่ละสายตาอย่างพึงพอใจ สังเกตดวงหน้ามนที่เชิดขึ้นน้อย ๆ เรือนผมสีบลอนด์ขยับพลิ้วตามการขึ้นลง ริมฝีปากบางเม้มแน่นเพื่อกลั้นเสียงครางเครือจนเขากลัวว่ามันจะช้ำ ไล่จากซอกคอและไหปลาร้าลงมายังร่างกายขาวนวลที่แม้มีรอยแผลเป็นตามตัวแต่อินาโฮะยังคงมองว่ามันน่าหลงใหลไม่เปลี่ยน จนกระทั่งถึงสองจุดสีชมพูบนเนินอกที่วูบไหวอยู่ตรงหน้าชวนให้แตะต้อง ความคิดนั้นทำให้เขาเด้งเอวสวนจนสเลนร้องลั่น

 

“อินาโฮะ! อึ่ก! อื้อ! หยุดเดี๋ยวนี้นะ”

 

“นายที่อยู่ข้างบนมันดีมากเลยรู้ไหม” อินาโฮะไม่สนใจจะทำตามคำขอนั้นสักนิด สองมือนวดคลึงก้นกลมที่ขย่มอยู่บนกายแล้วบังคับให้เร็วขึ้นตามจังหวะที่ตัวเองต้องการ แม้สเลนจะมีน้ำมีนวลขึ้นบ้างแล้วแต่ก็ยังเบาโหวงสำหรับแขนแข็งแรงของเขาอยู่ดี การยกสะโพกของอีกฝ่ายขึ้นจนสุดแล้วลงสุดไม่ได้ยากเย็นสักนิด แก่นกายของเขาชำแรกลึกในช่องทางอ่อนนุ่มมากกว่าเดิม บดขยี้ส่วนอ่อนไหวภายในส่งผลให้ช่องทางตอดรัดด้วยความเสียวกระสัน

 

สเลนที่กำลังพยายามกลั้นเสียงครางไม่ให้หลุดรอดไปทำให้อินาโฮะนึกอยากแกล้งมากกว่าเดิม

 

“รู้สึกดีไหม?” เด็กหนุ่มที่อยู่เบื้องล่างถามขณะกระแทกเอวสอดประสานอย่างตั้งใจ “สเลน แบบนี้เสียวไหม? นายชอบแบบไหน”

 

“อึ่ก!”

 

“ตอบผมหน่อยเร็ว”

 

“คุณ! อื้อ!” เขากลั้นเสียงแทบไม่ทันเมื่อตอนที่เปิดปากจะด่าคนข้างล่างก็จับเขาลงจนสุด จุกจนน้ำตาเล็ด ฝ่ามือเลยฟาดไปที่ไหล่อีกฝ่ายอย่างไม่ออมแรง คนข้างล่างยอมเปลี่ยนจังหวะเป็นเนิบช้าเพื่อให้อีกคนมีจังหวะพูด “ทำไมเอาแต่ถามอยู่ได้!”

 

“ก็ปกติเราไม่ค่อยคุยเรื่องนี้ ผมเลยไม่รู้ว่านายชอบไม่ชอบอะไร” อินาโฮะตอบเสียงซื่อ หากแต่ดวงตาร้อนแรงไม่อาจทำให้คนมองอยู่รู้สึกไว้ใจ “ไม่ดีเหรอ ถ้านายชอบผมจะได้ทำให้เยอะ ๆ ดีไหม”

 

“อ๊ะ! อื้อ เดี๋ยว!” มีเวลาให้ผ่อนคลายได้ครู่เดียวจังหวะก็เปลี่ยนไปแบบไม่ทันตั้งตัวอีกแล้ว สองมือของเด็กหนุ่มข้างล่างขยี้ตุ่มไตบนเนินอก บีบและเคล้นคลึงจนมันเจ็บไปหมด เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นจนนึกกลัวว่าใครจะมาได้ยิน สเลนทั้งฉิวทั้งเสียว

 

“เร็วแบบนี้ดีไหม หรือชอบช้า ๆ”

 

“หยุดพูดไปเลย!”

 

“ชู่… เงียบก่อน” อยู่ ๆ อินาโฮะก็บอกขณะผ่อนแรงลง “เหมือนจะมีใครตื่นมานะ”

 

สเลนชะงักเมื่อเกิดเหตุไม่คาดฝัน พอฟังเสียงดี ๆ ก็ได้ยินเสียงเดินอยู่ข้างนอก เหมือนจะมีคนตื่นมาเข้าห้องน้ำกลางดึก เขาหยุดขยับเฝ้ารออย่างตื่นเต้น แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดยิ่งกว่าคือการที่อินาโฮะสบโอกาสพลิกร่างขึ้นมาอยู่ด้านบนแทนแล้วเริ่มขยับสะโพกเองด้วยแรงที่เบาสลับหนักราวกับจะกลั่นแกล้ง

 

“อ๊ะ…” อินาโฮะรั้งขาเรียวขาวพาดเอวสอบจนก้นของเด็กหนุ่มอีกคนลอยจากฟูก โหย่งกายฝังตัวตนหยัดลึกกว่าเดิม ใบหน้ามนแดงระเรื่อ ดวงตาหรี่ปรือจากกามรมณ์ ร่างกายขาวชื้นเหงื่อแต่เนื้อตัวยังหอมกรุ่นไปด้วยกลิ่นสบู่ที่พวกเขาใช้ร่วมกัน จะสเลนที่อยู่ด้านบนหรือด้านล่าง อินาโฮะก็ชอบใจทั้งหมด

 

“หืม? ตื่นเต้นสินะถึงได้ตอดผมขนาดนี้”

 

“หุบปากเลย!”

 

“สเลน…” อินาโฮะจดริมฝีปากที่ขมับและไรผมชื้นเหงื่อ ความร้อนจากหายใจเป่ารดทำให้ร่างกายที่อ่อนไหวอยู่แล้วเสียววูบวาบ โดยเฉพาะเมื่อคนด้านบนลดเสียงเบาจนแทบจะกระซิบที่ข้างหู “มีคนอยู่ ตื่นเต้นดีใช่มั้ย?”

 

“เลิกพูดจาลามกสักที!”

 

คนลามกเลิกคิ้วทำเป็นแปลกใจที่โดนดุ “ไม่ชอบเหรอ?” ว่าแล้วก็ขยับเบื้องล่างบดเบียดเข้าออกเนิบช้าอยู่หลายครั้งจนอีกคนสูดปาก “แต่เวลาพูดแบบนี้ ข้างในนายมันดูชอบนะ”

 

สเลนหน้าแดงเถือกอยากจะร้องไห้ หมดคำด่าแล้วกับไอ้คนหน้าหนาคนนี้! ทำอะไรไม่ได้นอกจากตีไปแรง ๆ ที่ท่อนแขนเพื่อระบายความโกรธ อินาโฮะฉวยจับข้อมือบางยึดลงกับเตียง ส่งเสียงชู่เบา ๆ ให้ปิดปากเงียบ เกือบลืมไปแล้วว่ามีคนอยู่ หูได้ยินเสียงประตูห้องน้ำเปิดออก เสียงชักโครก และฝีเท้าที่เดินอยู่ข้างนอก แต่อินาโฮะไม่ใส่ใจเท่า กายด้านล่างยังขยับอย่างขะมักเขม้นแต่ไม่แรงจนเสียงดัง มองคนใต้ร่างกลั้นเสียงอย่างสุดความสามารถจนกระทั่งเสียงฝีเท้าห่างออกไปและทุกอย่างก็เงียบสงัดดังเดิม

 

“ไปแล้ว อืม…” ช่องทางที่บีบรัดจากความตื่นเต้นทำให้เด็กหนุ่มอดครางไม่ได้ การเคลื่อนไหวเชื่องช้าทว่าเน้นย้ำทุกส่วนข้างใน ทั้งคับแน่นและเสียวซ่านจนแทบอยากปลดปล่อย หันกลับมาไล่ต้อนสเลนเหมือนเดิม “ตกลงชอบแบบไหน? ช้า ๆ แบบนี้ไหม ถึงเช้าก็ได้”

 

คนฟังทนไม่ไหวแล้วจึงเป็นฝ่ายเด้งเอวกระแทกเสียเอง ไม่อย่างนั้นเขากลัวว่าจะถึงเช้าแบบที่อีกฝ่ายว่าจริง ๆ

 

“ทำเร็ว ๆ เลย!”

 

“ชอบแรง ๆ เร็ว ๆ นี่เอง” คนด้านบนทำหน้าบรรลุอย่างเสแสร้งที่สุด

 

“…”

 

ต่อให้อยากบริภาษอะไรก็คงไม่มีโอกาสแล้วเพราะริมฝีปากถูกฉกฉวย ลิ้นร้อนดุนดันเข้ามาสำรวจไปทั่วในโพรงปาก พัวพันดูดดุนไม่ยอมผละไปเพราะรู้ดีกว่าหากถอนออกสเลนคงไม่อาจกลั้นเสียงได้แน่ ในเมื่อการรุกรานเบื้องล่างบ้าคลั่งยิ่งกว่าเดิม อินาโฮะโจนจ้วงอย่างหนักหน่วงตามความตั้งใจที่อดทนมานาน ทุกการเคลื่อนไหวร้อนแรงกระแทกกระทั้นเข้าไปถึงจุดที่ลึกที่สุด ไม่ลืมที่จะดูแลแท่งน้อยของอีกฝ่ายด้วย ร่างบางเสียวเกร็งจิกเท้ากับผ้าปูที่นอน รู้สึกราวกับจะตายลงตรงนี้เสียให้ได้

 

“ดีไหม?”

 

คนถูกถามเม้มปากแน่นขณะร่างทั้งร่างถูกโยกคลอนจนมองอะไรไม่ชัด ถามอีกแล้ว!

 

“พี่สเลน ตอบหน่อยสิ” อินาโฮะลองเปลี่ยนคำเรียก

 

“คุณ! อ๊า! อื้อ!” เผลอร้องออกมาอย่างอดทนไม่ไหวก่อนจะรีบตะครุบปากตัวเอง ขณะที่ดวงตาของอดีตร้อยตรีหนุ่มวาววับขึ้นอย่างชอบใจ ความคิดชั่วร้ายผุดขึ้นมาทันที

 

“อืม…โรลเพลย์ก็ดีเหมือนกันนะ ว่าไหมครับ …พี่สเลน?”

 

“อื้อ!”

 

“จะไม่ตอบน้องชายหน่อยเหรอ ผมจะได้ทำให้พี่ถูกใจไง”

 

ถึงจะรู้ว่าตัวเองไม่ใช่พี่น้องจริง ๆ แต่พวกเขาก็อาศัยอยู่ที่นี่ในฐานะพี่น้อง พอโดนเรียกด้วยสรรพนามที่ไม่คาดคิดขณะทำกิจกรรมแบบนี้ร่างกายเขาก็ตอบสนองไปโดยอัตโนมัติ หัวสมองส่วนจินตนาการแล่นเร็วจี๋เพราะคำพูดลามกจกเปรตที่อีกคนใส่เข้ามาจนเขาคิดว่าตัวเองกำลังมีอะไรกับน้องชายอยู่ แก่นกายก็แข็งจนปวดไปหมด ค่ำคืนนี้เขายังไม่ได้ปลดปล่อยสักครั้งจึงอยากจะระเบิดมันเต็มที

 

“ไม่อย่างนั้นผมหยุดนะ”

 

“อ๊า! ชอบ!” สเลนข่มความอายพูดออกมาในที่สุด ถ้ากล่าวว่าตลอดชีวิตที่ผ่านมาสเลนไม่รู้จักรสชาติของเซ็กซ์ ตอนนี้มันก็คงถูกลบล้างไปแล้วด้วยฝีมือของไคซึกะ อินาโฮะที่พยายามเคี่ยวกรำอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน สองแขนคล้องคอคนด้านบนลงมากอดแนบแน่นราวกับกลัวอีกคนจะถอนกายออกไป ครางเสียงหวานข้างหูพลางเอ่ยตอบสิ่งที่อีกฝ่ายพร่ำถามมาตลอดไปด้วยเสียงกระท่อนกระแท่น “อืม… อ๊ะ นายจะทำแบบไหนพี่ก็ชอบ”

 

“…”

 

ดวงตาสีน้ำทะเลพร่ามัวที่เต็มไปด้วยความทรมานแทบขาดใจสบตาดวงตาสีแดงอย่างเว้าวอน “อืม.. ช่วยให้พี่ถึงที”

 

ให้ตายเถอะ สเลน!

 

ประโยคเดียวก็มากพอที่จะทำให้ตัณหาในกายโหมแรงราวกับพายุ สเลนที่ดื้อดึงแต่ยอมโอนอ่อนตามเขาน่ารักที่สุดแล้ว ร่างด้านบนตอกลึกรัวแรง เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นไปทั่วห้อง อินาโฮะไม่สนใจว่ามันจะดังจนมีใครได้ยินในเมื่ความต้องการของพวกเขากำลังไต่ขึ้นไปจนถึงขีดสุด จุดไหนที่อีกคนชอบเขาเน้นย้ำมันซ้ำ ๆ อย่างรู้ใจ ปากประกบปากปิดเสียงครางที่อาจจะเล็ดลอดออกไป ขณะที่สองมือของคนใต้ร่างก็ป่ายปะไปตามแผ่นหลังกว้าง ระเรื่อยลงไปจนถึงเอวสอบเพื่อจะดันอีกฝ่ายให้เสียบลึกเข้ามาอีก สองขากอดเกี่ยวเอวคนด้านบนเอาไว้ ขยับกายสอดประสานอย่างสามัคคี

 

“ดีไหม? พี่สเลน แบบนี้”

 

“อื้อ ดี อ๊ะ! ตรงนั้น”

 

แม้จะมีเวลาที่อินาโฮะถอนจูบออกมาถามอีกฝ่ายซ้ำแล้วซ้ำเล่า สเลนที่ถูกล่อลวงจนมัวเมาก็ยอมตอบแต่โดยดี หลังสะโพกแกร่งกระทั้นเพิ่มจังหวะอย่างหนักหน่วงสุดท้ายเขาก็ทำให้ร่างบางถึงฝั่งฝันจนได้

 

เด็กหนุ่มผมบลอนด์เกร็งกระตุก หัวสมองขาวโพลน ร่างกายไร้เรี่ยวแรง หน้าท้องเลอะคราบน้ำรักของตัวเอง สีหน้าผ่อนคลายสุขสมถึงขีดสุด อินาโฮะผละออกจากวงแขน ช้อนข้อพับเข่าข้างหนึ่งของคนที่กำลังนอนหมดแรงขึ้นพาดบ่าแล้วเสือกไสกายเข้าออกต่อ

 

“พี่สเลน”

 

ทุกครั้งที่เรียกแบบนั้นภายในก็ตอบรับอย่างซื่อตรงยิ่งทำให้อินาโฮะได้ใจเรียกไม่หยุด สอดกายกระแทกกระทั้น คำรามต่ำในลำคอก่อนจะปลดปล่อยตามไปอย่างรุนแรง สเลนรู้สึกถึงน้ำรักของอีกฝ่ายที่ฉีดพ่นใส่ถุงยางจนกระเปาะตรงปลายโป่งพอง แถมยังกระตุกอยู่ในนั้นอีกครู่หนึ่งก่อนจะถอนกายออก

 

อินาโฮะจัดการถอดถุงยางทิ้ง หยิบทิชชู่มาเช็ดคราบขาวบนหน้าท้องคนรักให้สะอาดก่อนจะทิ้งตัวลงนอนข้าง ๆ แขนแกร่งกวาดร่างสเลนเข้าอ้อมกอด เนื้อตัวของทั้งสองชุ่มฉ่ำไปด้วยเหงื่อคิดว่าเดี๋ยวคงต้องไปอาบน้ำอีกสักรอบ

 

เมื่อศึกหนักผ่านไปก็เข้าสู่ช่วงผ่อนคลาย

 

“ชอบจังเลยพี่สเลน”

 

คนเป็นพี่ตีแขนน้องชายกำมะลอเต็มแรง ดวงตาสีน้ำทะเลตอนนี้สว่างวาบหลุดพ้นจากอารมณ์มึนเมาแล้วเรียบร้อย บ่นเสียงเขียว “ไม่เล่นแล้วครับ”

 

“ทั้งที่นายตอดแรงขนาดนั้นแท้ ๆ นะ”

 

สเลนเม้มปาก หน้าแดงหูแดง แล้วนอนหันหลังให้ โกรธตัวเองที่ปฏิเสธไม่ได้ “อย่าพูดลามกแบบนั้นได้มั้ย”

 

“ผมแค่พูดความจริง” อินาโฮะแก้ตัว ขยับกายกอดสเลนจากด้านหลัง จูบเบา ๆ ที่หลังคอทำให้อีกคนเสียววูบวาบโดยไม่ได้ตั้งใจ “แล้วก็ชอบจริง ๆ นะ เวลาอยู่ในตัวนาย”

 

“หน้าไม่อาย!”

 

“ชอบจริง ๆ” อินาโฮะย้ำอีกครั้งด้วยเสียงมั่นคงจริงจัง “เป็นเรื่องปกติมาก ๆ ที่เราจะคุยอะไรแบบนี้กัน แล้วผมก็อยากรู้ว่านายชอบให้ผมทำยังไง เราจะได้ไม่มีปัญหากันเหมือนวันนั้น”

 

คนฟังนิ่งไป ใช้ความคิดอยู่ครู่หนึ่งก็พลิกตัวไปเผชิญหน้า ดวงตาสบประสานเข้ากับนัยน์ตาสีแดง ข้างหนึ่งจริง ข้างหนึ่งปลอม ที่ไม่เคยหลอกลวงเขาสักครั้ง มือขาวสัมผัสสันกราม ยื่นหน้าเข้าไปจุมพิตเบา ๆ ก่อนซุกเข้าอ้อมอกหนั่นแน่นราวกับต้องการไออุ่น ไม่มีคำพูดใด ๆ จากปาก แต่อินาโฮะกลับคิดว่าตัวเองเข้าใจมัน

 

สเลนเองก็ชอบ…เวลาที่อยู่ในอ้อมกอดของเขาเหมือนกัน

 

อินาโฮะคิดแล้วกระชับวงแขนเข้า มือใหญ่ลูบแผ่นหลังเปลือยเปล่าของคนรักอย่างอ่อนโยน ความตึงเครียดในช่วงหลายวันที่ผ่านมาถูกขจัดไปจนหมด ไม่ว่าสเลนจะเคยรักใคร เคยเสียสละเพื่อใคร ก็ไม่สำคัญเท่ากับใครเป็นคนได้ครอบครองสเลนในตอนนี้

 

เขาถอนหายใจออกมาอย่างผ่อนคลาย ก่อนจะพึมพำเบา ๆ

 

“ครั้งหน้าลองคอสเพลย์ไหม?”

 

“โรคจิต!”

.

.

.

Fin

——————————————————————

Talk

.

.

.

เป็นซีนที่เราอยากเขียนตั้งแต่ตอนเขียนตอนพิเศษในครั้งนู้นนนนนน ซึ่งไม่ได้เขียนเพราะเดี๋ยวตอนพิเศษมันจะยาวมาก

เนื่องในโอกาสวันเกิดของอินาโฮะ (7 ก.พ.) ก็เลยอยากจะให้ของขวัญเขาซะหน่อย ! (แบบเลท ๆ) ขอโทษที่เลทค่ะ เพราะเราไม่สันทัด NC จริง ๆ เหนื่อยมากเลยค่ะ 55555

ทั้งที่ไม่ถนัดแท้ ๆ แต่ทำไมยิ่งเขียนยิ่งยาวนะ 😂

กวนตีนเหมือนเดิมพระเอกตรู… สเลนในบทนี้อาจจะไม่แซ่บเท่าไหร่ เพราะนี่คือน้องสเลนคนซื่อไม่ใช่สเลนตัวร้ายในอีกฟิค อิอิ

แอบโฆษณา – เราเอาฟิคเรื่องนี้ลง Readawrite ด้วยค่ะ ในนี้อาจจะมีคำผิดอยู่บ้าง แต่ถ้าอ่านในนั้นก็จะไม่เจอคำผิดนะคะ